Home › Forums › Mijn Verhaal › herseninfarct nu 15 maanden ziek ze willen vervroegde iva aanvragen
herseninfarct nu 15 maanden ziek ze willen vervroegde iva aanvragen
Ik heb maart 2019 een herseninfarct gehad. Door de gevolgen ben ik nog niet bezig met reintegreren. tot een jaar zeiden de revalidatiearts en arboarts dat ik mijn energie moest besteden aan dingen waar ik een beetje blij van werd. vriendinnen op bezoek bv ipv boodschappen doen en huishouden. Alles kost me enorm veel energie maar ik voel me ook erg doelloos. ik wil weer mee doen in de maatschappij maar dat lukt me nog niet goed. Nu zegt de arboarts en daarmee ook de arbeidsdeskundige dat er geen herstel meer volgt en geen verbeteringen. dat dit het is en dat ze me adviseren een vervroegde iva aan te vragen. Ik heb nog niets geprobeerd bij mijn huidige baas of bij een ander. Ik weet dat ik erg laag belastbaar ben en dat mijn functie veel vergt . Ik heb last van een laag energie niveau en moeilijke prikkelverwerking. Moeite met stress en schakelen. Maar het idee dat ik het helemaal niet heb mogen proberen… en dan voor 100% arbeidsingeschikt gaan. het verlamd me. de andere kant is. als ik het niet doe dat ik dan het 2e spoor in moet wat betekend solliciteren etc. waar haal ik die energie vandaan???
ik kom er maar niet uit en ik voel paniek en angst. Ik heb mijn hele leven (hard) gewerkt en nu ziet mijn toekomst er achter de genraiums uit… ik wil weten ook of er nog mogelijkheden zijn aan het werk te komen als je een vervroegde iva hebt. en hoe het gaat als je die niet aanvraagd en het 2e spoor in moet terwijl je daar nog niet klaar voor bent…
hoe kan het zijn dat ze zeggen je krijgt 2 jaar voor je herstel en dat je dan nu dit al moet beslissen terwijl je er nog middenin zit. het brengt dubbel rouw en helpt me niet bij het opdoen van vertrouwen. het psychisch heel veel wat ik moet verwerken : het letsel, de beperkingen en het bijkomend arbeidsongeschikheidsgedoe.
wet poortwachter houdt geen rekening met mensen met hersenletsel.
help me
wat zijn mijn mogelijkheden?
Hi,
Helaas heb ook ik 2 herseninfarcten gehad op mijn 42ste 8 maanden uit elkaar. Heb gerevalideerd en heb op mijn werk 2de spoor traject gedaan. Werkte uiteindelijk 10 uur ipv de oude 32 uur, maar mijn oude functie kon ik nooit meer oppakken. Toen ik naar mijn keuring ging, ging ik ervan uit dat ik wel twee ochtenden zou moeten blijven werken. Werd echter voor 79,74 % afgekeurd niet duurzaam. Daar er echter geen verdere kans was op herstel heb ik bezwaar gemaakt en ben toen overgegaan naar een IVA uitkering. Dus volledig en duurzaam afgekeurd.
Ook ik hoopte aan het begin van mijn revalidatie op herstel en weer oppakken van mijn oude leventje. Echter dit heb ik moeten veranderen in leren omgaan met en inderdaad mijn energie steken in de dingen die ik leuk vind. Zoals onder andere vrijwilligerswerk. Toen mensen me feliciteerden na mijn gelijk krijgen met bezwaar maken, dacht ik die zijn gek. Ik zit nu in een gouden kooi, mijn leven stopt nu. Maar nu 2 jaar later is er ook rust. Want weet nu ook ik word niet meer beter, daartegen blijven vechten is zonde van mijn energie. Die kan ik beter steken in mijn gezin en genieten van wat ik nog wel kan.
Dus mijn advies zou inderdaad zijn, ga voor die vervroegde keuring. Werk zoeken kost bakken energie, die je amper hebt en al zou je 8 uur kunnen werken, dan is dat nooit op het niveau of in een rol die ook maar enigszins matcht met je oude werk.
Kijk wel goed naar eventuele verzekeringen van je werkgever, ik krijg mijn IVA tot 70% van mijn oude salaris aangevuld, omdat mijn oude salaris boven maatmanloon lag waar UWV van uitgaat voor de 80% die je in de IVA krijgt. Ook wordt mijn pensioen verder opgebouwd, dat moet je ook binnen bepaalde periode na krijgen uitkering aanvragen.
Ik wens je heel veel succes met je toekomst. Mijn tip, laat je oude zelfbeeld los, en focus je op de beste nieuwe versie van jezelf.
Groeten Ingrid
Hoi Ingrid,
Hoe lang is dat geleden? Van jou? En be je vanaf de infarcten nog vooruit gegaan?
Dit stukje begrijp ik niet:
Kijk wel goed naar eventuele verzekeringen van je werkgever, ik krijg mijn IVA tot 70% van mijn oude salaris aangevuld, omdat mijn oude salaris boven maatmanloon lag waar UWV van uitgaat voor de 80% die je in de IVA krijgt. Ook wordt mijn pensioen verder opgebouwd, dat moet je ook binnen bepaalde periode na krijgen uitkering aanvragen
Je hebt toch geen pensioenopbouw bij UWV? En die via is toch 70% van je laatste.loon?
Mijn eerste hersenstaminfarct was in september 2015, de tweede in mei 2016. De eerste weken werd het nog beter, maar helaas is er daarna weinig verder herstel geweest. Weet nu echter wel steeds beter waar ik op moet letten. Als ik naar iets druks ga bijvoorbeeld vroeg gaan, zodat de herrie opbouwt in plaats van van rust in een keer in volle drukte komen.
Wat betreft de vragen
Ga na of je werkgever een WIA-verzekering of WGA-hiaat verzekering heeft. Het UWV geeft een percentage van het sv-loon als uitkering. Dit is voor 2020 Maximummaandloon € 4.769,34 per maand
Als je eigen loon nu hoger is kan het zijn dat 80% hiervan minder is dan bijvoorbeeld bij mij 70% van mijn oude loon, dat verschil wordt nu aangevuld. Sommige verzeringen vullen zelfs tot 80 of 90% aan.
Daarnaast wordt je pensioen in veel gevallen vrij van premie verder opgebouwd bij het pensioenfonds van je werkgever, als je uit dienst gaat door arbeidsongeschiktheid. Dus dat is niet bij het UWV, maar bij je huidige pensioenfonds. Vaak moet je wel even contact opnemen en checken of alles goed gaat. Maar ikzelf was dolblij toen ik hierachter kwam. Anders miste ik vanaf mijn 44ste al mijn pensioenopbouw, want ik hoop mijn pensioen toch wel te halen ondanks alles.
Hopelijk heb je hier wat aan. Je HR afdeling kan je als het goed is verder helpen. Bij mij zeiden ze echter eerst dat de WIA verzekering zelf aangevraagd had moeten zijn, maar hij bleek wel degelijk collectief te zijn en niet enkel voor de directie.
Fijne avond, Ingrid
Bedankt Ingrid,
Ben je gelukkig nu? Ik heb een enorm.last van paniek en stress en onrust. En verdriet. Geen idee wat ik moet met mezelf.
Alsof het nooit meer goed komt. Alsof het gevoel steeds heviger wordt.
Voel me.ook.nog veel ziek. Draaierig duizelig enz. Moeilijk balans te.vinden en veel vluchtgedrag.weinug rust in lijf
Hi,
Ja ik herken de paniek en willen dat alles weer normaal word. Maar zodra je loslaat en je 100% op jezelf focust, ja wees voorlopig heel egoïstisch, dan kun je vanuit de rust weer opbouwen. Had graag zei ik bij de revalidatie even in een hutje op de hei gezeten, want door ook thuis te zijn tijdens je revalidatie schiet je terug in alles zoals eerst willen doen.
En ja nu ben ik weer gelukkig, heb 1,5 jaar geleden een hartoperatie gehad om een volgend infarct te voorkomen, want daar bleef ik een beetje bang voor. Mis natuurlijk mijn werk en het hebben van collega’s en het over de wereld reizen daarvoor. Maar 1 op 3 overlijdt aan een herseninfarct en ik ben er na 2 nog. Ik heb nu veel extra tijd met mijn zoon, ben wel prikkelgevoelig en het koste een jaar totdat ik weer voor het eerst meekon bij een uitje, maar ik kan er nu wel meer van genieten. Andere mensen zie ik doorrazen met veel werk en nergens tijd voor, ik heb die tijd en maak daar gebruik van door dingen te doen waar ik wel energie van krijg.
Groetjes Ingrid
Hoi Ingrid,
Heb je eens zin om (niet openbaar) te chatten? Kan ik je ergens v i nden?
Groet
Hoi,
Wat een herkenbaar verhaal. Ik heb ook een vervroegde IVA aangevraagd, weliswaar wel om andere klachten maar ook lichamelijk en geestelijk helemaal uitgeput. Afgelopen maandag heb ik de beschikking gekregen, 100% duurzaam arbeidsongeschikt.
Ik heb er ruim een jaar tegen gevochten. Kon het absoluut niet accepteren, dacht dat ik echt nog wel een paar uurtjes per week kon werken. Maar alles wat ik probeerde lukte niet en het koste zoveel energie. Heb een revalidatie traject gevolgd om meer balans in mijn leven te brengen en om aan mijn acceptatie te werken. Daarna nog een cognitieve gedragstraining bij Mindfit. Heb zo ontzettend lang in een rouwproces gezeten, want mijn werk was mijn leven…..
Ik ben er nog niet, maar er valt zo’n last van mijn schouders. Het idee dat ik toch weer moest werken gaf veel stress en paniek, omdat ik geen idee had hoe ik dat nog zonder heel veel aanpassingen voor elkaar zou moeten krijgen. En dan de vermoeidheid erbij….. Ik denk dat ik mijn draai wel ga vinden thuis. Hoop in de toekomst nog leuk en uitdagend vrijdwilligerswerk te vinden.
Heel veel succes, de strijd die je levert is zo herkenbaar!
- Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.