recidiverende depressie: omgaan met terugval-angst

hey, vanaf mn 16e heb ik bijna jaarlijks lichte tot matige depressieve episodes, vooral najaar winter en voorjaar.. 6 jaar paroxetine geslikt wat de klachten enigszins inbond. 4 jaar pilvrij geleefd, sinds oktober door een ernstige episode voor t eerst in mn leven halfjaar in de ziektewet. ingesteld op antidepressivum en nu afgebouwd met de flankerende slaap en rustmedicatie. ik heb dit als traumatisch ervaren. nu ben ik in herstel en aan het re integreren op werk. heb nog wel restklachten, vaker huilen en snel moe. mijn concrete vraag: wie hier heeft dezelfde aandoening (terugkerende) en hoe ga je om met angst hiervoor? ik ben bang voor de depressie door die zware episode.. die mildere varianten van de afgelopen 16 jaar kon ik net aan handelen maar ik ben zo bang voor terugkeer dat het continu door mn hoofd gaat. zelfs als ik afleiding heb zit het er. iemand ervaringsdeskundige? tips zijn welkom. cgt heb ik gehad en neem mijn antidepressivum dagelijks op een vaste tijd in, en hou me aan de “leefregels” voor depressie.

[EDJohnSleutelbeheerder]

Beste Zerodix,

welkom hier op het forum en dank voor het delen van je verhaal.

Ik hoop dat er hier personen zijn die jouw klachten herkennen en reageren op je oproep.
Ik kan je alleen maar adviseren luister goed naar je lichaam en leef zoals je aangeeft daarnaar.

Heb je wel professionele ondersteuning?
Zoja, ik hoop dat je daar ook met je vragen welke je hier stel terecht kan.

Heel veel succes en sterkte,
vriendelijke groet,
John

[EDInekeBijdrager]

Geen ervaring met depressie, wel met NAH, waardoor je eigenlijk door de energiebeperking en overprikkelingsklachten steeds randje burn-out functioneer.

Energie verdelend en prikkelreducerend je dag indelen/doorkomen. Door aan de “nieuwe” leefregels van o.a. rust en regelmaat te houden gaat het redelijk. Tot er een drukkere periode aankomt, want ook; gezin.

Doordeweeks, ml te werk en dochter naar school kan ik redelijk hebben met om-en-om een rustavond (afspraken hier onderling), maar een weekend kan al teveel worden.

Sorry lang verhaal. Ik wilde zeggen. Ik ken het fenoneem terugval. Kleine en grote. En dat kan soms angst geven om wat te ondernemen of te plannen. Voor de toekomst. Want jammergenoeg blijft dit.

De “rust” dat ik niet meer hoef/kan werken, neemt dat iets af. Wat mij helpt, is dat ik tijdens mijn therapiën een soort terugvalpreventielijst (wat helpt mij te voorkomen) en een toolkist (wat doe ik als het misloopt) heb gemaakt.

Misschien heb je wat aan deze tips?

Succes en sterkte!!

[Auteur]

Reacties